پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع اجرای حکمرانی مشارکتی در نهادهای آموزشی و پژوهشی انجام شده تا راهکار هایی برای مدیران و ذی نفعان در آموزش عالی ارایه دهد. برای دستیابی به هدف تحقیق، ابتدا ادبیات موجود، شامل تاریخچه، تعاریف و زمینه های موانع اجرای حکمرانی مشارکتی در نهادهای آموزشی و پژوهشی مطالعه شده است و با انجام فرایند تعلیق پدیدارشناسانه و تنظیم پروتکل مصاحبه، با 15 نفر از خبرگان، مصاحبه عمیق صورت گرفت و سپس داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون، کدگذاری شد. با دسته بندی 134 کد اولیه، 24 زیر مضمون و چهار مضمون نهایی به دست آمد. قلمرو زمانی و مکانی پژوهش نیز به ترتیب، سال 1401 و ذی نفعان مختلف آموزش عالی کشور بوده است. با توجه به کدگذاری صورت گرفته و مقوله های احصا شده، موانع پیاده سازی حکمرانی مشارکتی در نهادهای آموزشی و پژوهشی شامل چهار مقوله، 1-ساختاری، 2-مدیریتی، 3-سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و فردی است که هرکدام از زیر مولفه هایی تشکیل شده اند. عوامل و مولفه های چالش های اجرایی طرح های حکمرانی مشارکتی به سطح کلان، سیاست گذاری و تدوین سیاست ها و در همین راستا به زمینه سازی، ایجاد فرهنگ مشارکتی و تعیین دقیق برنامه ها و ابزارهای آن، جهت مشارکت دادن ذی نفعان و افراد فعال در این زمینه بر می گردد. از طرف دیگر نتایج نشان داد که موانع هم در سطح کلان و هم در سطح خرد باعث عدم اجرای موفقیت آمیز حکمرانی مشارکتی در نهادهای آموزشی و پژوهشی کشور شده است که در راستای رفع آن ها باید با اتخاذ رویکرد دوطرفه از بالا به پایین و بالعکس در جهت اجرایی سازی این مهم اقدام نمود.

هرچند تالاب ها زمانی بهترین تفرجگاه­های ایران به شمار می­رفتند، ولی در اثر عواملی همچون مدیریت غیرکارا، تعارض انسان-تالاب، تعارضات اجتماعی و عوامل طبیعی، بسیاری از آنها امروزه خشک شده و از بین رفته­اند. مقاله حاضر با هدف ساماندهی تالاب هشیلان کرمانشاه از طریق ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی، بر اساس یافته­های حاصل از اجرای طرح ساماندهی تالاب هشیلان با رویکرد ظرفیت­سازی اجتماعی انجام شده است. شیوه پژوهش، مشارکتی با کارکرد تحقیق در عمل است. جامعه آماری پژوهش، نهادهای محلی و دولتی و همچنین زنان و مردان روستاهای حوضه تالاب مخصوصاً روستاییان هشیلان است. برای ساماندهی تالاب هشیلان، از ابزار سیپا (برقراری ارتباط، آموزش و آگاهی عمومی) به عنوان ابزاری برای ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی استفاده شد. برای برقراری ارتباط با جامعه و نهادهای محلی و دولتی در جهت برجسته‏سازی اهمیت تالاب، جشنواره­ای برگزار و کارگاه­های آموزشی برای مردم روستای هشیلان اجرا شد. همچنین در راستای ارائه برنامه­های راهبردی، نشست­هایی با معتمدان محلی تدارک دیده شد و از طریق پرسشنامه موردبررسی قرار گرفتند. داده‏ها با نرم افزار SPSS26 تحلیل شدند و تکنیک SWOT مورد استفاده قرار گرفت. طبق نتایج، برقراری ارتباط، آموزش، آگاهی و همچنین برگزاری جلسات آموزشی، مهم ترین عوامل مؤثر در حفاظت و حمایت از تالاب هشیلان به دست آمدند. همچنین توسعه گردشگری و بهره­برداری پایدار می تواند نقش مهمی در توانمندسازی جوانان روستایی و کسب درآمد پایدار داشته و زمینه را برای کاهش مهاجرت آنها به نقاط اطراف فراهم کند.

هدف مقاله آن است که با تأکید بر موضوعیت کارکرد مؤسسات پژوهشی نهادهای اطلاعاتی در عصر جهانی ‏شدن، به این سؤال اصلی پاسخ دهد که «ساختار بهینه مؤسسات پژوهشی نهادهای اطلاعاتی چگونه است؟». با توجه به رویکرد اکتشافی تحقیق ضمن بهره گیری از روش دلفی، طی دو مرحله ایده هفت نفر از مدیران ارشد پژوهشی فعال در قلمرو موضوعی تحقیق به همگرایی و اجماع رسید. در این فرایند تغییرات محیط بلافصل، نزدیک و دور ‏سازمان ‏های اطلاعاتی که تحول در نقش و کارکرد مؤسسات پژوهشی را الزامی نموده است، مورد واکاوی قرار گرفت. در انتها پژوهش به این نتیجه نائل می شود که با عنایت به تحولات محیط نزدیک، دور و بلافصل حوزه اطلاعات، ساختار مناسب برای مؤسسات ‏سازمان ‏های اطلاعاتی اعم از «پژوهشی»، «شرکتی» و «فرهنگی» در گروه دلفی در قالب اقدام «فرایندمحور» است. به طور خاص مؤسسات پژوهشی از منظر کارکردی از شرکت های وابسته و مؤسسات فرهنگی تمایز پیدا می کنند و با کارکردهای چهارگانه «مدیریت دانش»، «حل مسائل دانش پایه عملیاتی»، «تولید علم و گفتمان سازی» و «انتقال دانش کلاسیک به داخل سیستم اطلاعاتی» بایستی به صورت متمرکز مدیریت شوند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بشر در طول تاریخ پیدایش خود همواره متکی به قدرت آفرینش و ابتکار خود بوده و با نوآوریهای شگفت انگیز کیفیت و کمیت زندگی را دگرگون کرده است. ابتدا با استفاده از اشیای پیرامون خود به عنوان ابزار تسهیل کننده و سپس با ساختن این ابزارها با استفاده از قدرت اندیشه راه را برای متحول ساختن زندگی هموار ساخت و از این طریق، با ترکیب فناوری با ساختار اجتماعی، شیوه های نوینی از زندگی را پدید آورد. اما متاسفانه، حاصل این خلاقیتها و ابتکارات، که به صورت دانش و فناوری تبلور می یابد، به درستی و عادلانه در میان کشورها و در درون کشورها در میان اقشار مختلف مردم توزیع نمی شود. بزرگترین مشکل امروزی مردم محروم، که می توان آنها را حاشیه نشینان جامعه اطلاعاتی (information society) نام داد، این است که شکاف میان آنها و برخوردارشوندگان از امکانات بنیادی جامعه اطلاعاتی، یعنی فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا)، روز به روز عمیقتر و گسترده تر می شود . برخی استدلال می کنند که فاوا، به عنوان یک دستاورد جدید بشری، به جای اینکه شرایط زندگی اکثریت مردم جهان به ویژه در مناطق محروم و دور افتاده را بهبود بخشد، خود باعث ایجاد این شکاف و به حاشیه رانده شدن آنان شده است. اما گروه دیگر عقیده دارند که فناوری جدید به خودی خود به این نتایج منتهی نشده بلکه شیوه توزیع و کنترل آن است که این وضع را به وجود آورده است. بنابراین، کارآمدی و اثربخشی استفاده از این فناوری در گرو توزیع عادلانه امکانات استفاده از آن، انطباق با شرایط و وضعیت فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی این گروهها و تبادل آزاد و بدون مانع اطلاعات بین ملتها و جوامع است. نظامهای آموزشی کشورها چگونه می توانند از پیدایش این گروه حاشیه نشین جلوگیری کنند و آنان را با بقیه اعضای جامعه اطلاعاتی، در هردو سطح ملی و جهانی، همراه سازند؟ آیا از میان برداشتن موانعی مانند بی سوادی سنتی و انواع جدیدتر آن مانند بی سوادی مهارتی، فرهنگی، اجتماعی، رایانه ای و فناوری اطلاعات و ارتباطاتی می تواند آنان را یاری دهد به طوری که در سطح ملی به رفع محرومیت اطلاعاتی و در سطح جهانی به کاهش شکاف اطلاعاتی میان ملتها و زندگی مسالمت آمیز در دهکده جهانی منتهی شود؟این مقاله در صدد یافتن راهکارهایی برای حل مشکل یاد شده است که از یک سو به کارگیری نظام آموزش مداوم و مادام العمر را تسهیل کند و از سوی دیگر نشان دهد که رویکردهای جدیدی مثل آموزش باز و از راه دور و استفاده از فاوا گزینه مناسبی در این فرایند است.

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر مصورسازی و تحلیل شبکه ی هم تألیفی نهادهای پژوهشی حوزه کتابخانه های دیجیتالی در ایران است. روش شناسی: این پژوهش به روش علم سنجی و با استفاده از شاخص های خرد و کلان تحلیل شبکه های اجتماعی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش تعداد 554 مدرک علمی تولیدشده توسط پژوهشگران نهادهای ایرانی با موضوع کتابخانه های دیجیتالیدر قالب کتاب، مقاله مجله های فارسی و انگلیسی، مقاله ی همایش های داخلی و خارجی و پایان نامه دوره های کارشناسی ارشد و دکتری داخل کشور تا پایان سال 1392 (2013) است. داده های گردآوری شده به وسیله نرم افزارهای اکسل، اس. پی. اس. اس، نودایکس. ال، یو. سی. آی. نت و وی. اُ. اس. ویوور تجزیه وتحلیل شد. همچنین از ابزارهای وبگاه های اوپن هیت مپ و گوگل ترندز نیز بهره برده شد. یافته ها: یافته ها حاکی از رشد صعودی تولیدات علمی، بالا بودن میزان همکاری های درون سازمانی و پایین بودن سهم مشارکت های بین المللی است. نهادهای پژوهشی استان تهران بیشترین سهم از تولیدات علمی و هم تألیفی ها را داشته اند. ماحصل بررسی شاخص های تولید و مرکزیّت شبکه ی همکاری نهادهای پژوهشی از نقش کلیدی و مؤثر دانشگاه های آزاد واحد علوم وتحقیقات تهران، تهران، آزاد واحد همدان، الزهرا و آزاد واحد تهران شمال در حوزه ی کتابخانه های دیجیتالی ایران حکایت داشت. همچنین، بررسی شاخص های کلان نیز نمایان ساخت که این شبکه هم تألیفی مستقل از مقیاس بوده و با وجود انسجام پایین، ویژگی های پدیده ی جهان کوچک را دارد. نتیجه گیری: در کل می توان نتیجه گرفت، تمایل پژوهشگران نهادها برای تشکیل خوشه ها و اجتماعات پژوهشی رو به افزایش است، ولی همچنان ارتباطات ضعیف میان گروه ها از موانع توسعه ی علمی، یادگیری بیشتر و نوآوری در حوزه ی کتابخانه های دیجیتالی ایران است.

هدف بنیادین این پژوهش، واکاوی، تحلیل و طبقه بندی نهادهای آموزشی موسیقی کلاسیک ایران در صدوپنجاه سال اخیر، به منظور تبیین کیفیت امر آموزش و نهادهای آموزشی است. با ابتناء بر همین هدف، پرسش و مساله ی اساسی این تحقیق، کنکاش علل رکود کیفی موسیقی کلاسیک ایران در چند دهه ی اخیر، از طریق مطالعه، بررسی و تحلیل امر آموزش و نهادهای آموزشی است. در این راستا، بر بنیان تجربه ی زیسته و با استناد بر داده های کتابخانه ای و استفاده از شیوه ی استقرایی در تجزیه و تحلیل داده ها، نگارندگان با کاربست روش تحقیق کیفی، مشخصا از نوع تاریخی-تحلیلی، و با اتخاذ چارچوبی جامعه شناختی و بهره مندی از برخی نظرات حوزه ی جامعه شناسی هنر، پس از ارایه ی طبقه بندی ای جامعه شناختی از نهادهای آموزش موسیقی در ایران، و مقابله ی شیوه های آموزشی آنها با روش های کهن و نیز شیوه های برگرفته از غرب، به آسیب شناسی امر آموزش پرداخته و کوشیده اند با در نظرداشتن ماهیت موسیقی کلاسیک ایران، پدیده های اجتماعی تاثیرگذار بر امر آموزش و چگونگی انعکاس مختصات آموزشی بر حیات موسیقی کلاسیک ایران را مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. یافته های به دست آمده در این مقاله بیانگر آن است که کاستی های مرتبط با آموزش و نهادهای آموزشی، نظیر عدم توجه به ماهیت موسیقی کلاسیک ایران، بی توجهی به معرفت شناسی آموزش، تلاش های ناآگاهانه در پیاده سازی الگوهای غربی، افزایش غیرکارشناسانه ی مراکز آموزشی، ضعف های مدیریتی و مهم تر از همه، درهم ریختگی ساختار فرهنگی، تاثیری سوء بر سطح ادراکی و جنبه های معرفت شناختی موسیقایی بخش قابل توجهی از هنرآموزان و دانشجویان موسیقی داشته، که در نهایت به رکود کیفی موسیقی کلاسیک ایران در چند دهه ی اخیر منتج شده است.